Poëzie 2022
14 april 2022
Watertrappelend kom ik nergens.
Ik raak moe en uitgeput
en houd mijn neus maar net boven water.
Pas als ik de bodem heb bereikt
en mij onderdompel en besef
dat ik niet dieper kan,
dan kan ik mij afzetten
en kan ik weer omhoog.
Ik zal over water lopen.
©2022 Alice Looren de Jong-Copinga
23 maart 2022
Vergeet-me-nietjes
Ieder gebaar, elke vraag
Vergeet je me niet?
©2022 Alice Looren de Jong-Copinga
22 maart 2022
een kronkelend pad
tussen sloten en wilgen
waar hoop wordt hervat
©2022 Alice Looren de Jong-Copinga
10 maart 2022
Sneeuwvlokken
worden druppels
op de bloesem
die langzaam
uit haar winterslaap
ontwaakt.
©2022 Alice Looren de Jong-Copinga
03 maart 2022
Even tien minuten niets
even stil zijn in mijn hoofd
rustig worden diep van binnen.
Ik zucht diep en ik hoor
niets anders dan mijn adem
en het kloppen van mijn hart
even tien minuten niets
genieten van de leegte
verdwijnen in de rust
ik sluit mijn ogen en ik voel
de stilte me omarmen
en ik week los van de dag
even tien minuten niets
dan kan ik er weer tegen
staan mijn voeten op de grond
©2022 Alice Looren de Jong-Copinga
10 februari 2022
Je hart is Mij bekend.
Je wensen, je verdriet,
je verlangen naar meer,
Ik heb het gezien.
Ik heb jou gezien
en zag dat het goed was.
Je bent van Mij.
Je bent Mijn geliefde kind.
Vertrouw Me maar.
Mijn plan met jou is goed.
Ik geniet van jou.
Wees niet bezorgd
als je de weg niet
meer kunt zien.
Zet toch maar die stap,
want Ik BEN de Weg,
de Waarheid en het Leven.
©2022 Alice Looren de Jong-Copinga
01 februari 2022
Als het stormt in mijn hoofd
en ik loop met wind tegen.
Als het regent in mijn hart
en koud is in mijn leven.
Herinner mij dan:
Een leven geleefd
met pieken en dalen.
Een leven geleefd
met zon en met regen,
is een leven, een leven…
is een leven geleefd.
©2022 Alice Looren de Jong-Copinga
17 januari 2022
En ineens moet ik huilen,
ik weet zelf niet eens waarom.
Maar plotseling is alles
gewoon waardeloos en stom.
Dan dwaal ik in gedachten
naar binnen in mijn hart.
Ik zie geen hand voor ogen,
het is alleen maar zwart.
Ik voel me vreemd en eindeloos alleen.
Ik ben iemand die niet past.
Maar misschien is er één lichtpuntje
en daar houd ik mij aan vast.
©2022 Alice Looren de Jong-Copinga